به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، آیت الله شیخ عیسی احمد قاسم رهبر شیعیان بحرین اخیرا در سخنانی از ماه مبارک رمضان به عنوان یک مدرسه و دانشگاه یاد کرد و ویژگی های این مدرسه تربیتی و الهی را برشمرد که حوزه نیوز، ترجمه آن را در این روزهای پرنور تقدیم می کند:
دانشجویان:
دانشجویان این مدرسه مؤمنان بالغ، عاقل و توانایی هستند که سایر شرایط روزه داری را دارا هستند.
معلم:
معلم این مدرسه برای هر دانشجو خود او میباشد که باید مراقب روند تربیتی و آموزشی خود باشد.
روش:
روش تربیتی این مدرسه شیوه ای الاهی و متعالی است که از همه شیوه ها برتر است.
مکان:
مکان این مدرسه سرتاسر کشورهای اسلامی است و شامل تمام گوشه و کنار جامعه اسلامی میشود و شبانه روزی است و برنامه آن تلاوت قرآن و دعا و مناجات و ذکر و نماز و انضباط کامل در سلوک است.
هدف:
هدف این مدرسه ملبس ساختن دل ها به لباس تقوا است تا صاف و زلال و پیراسته و آسمانی شوند و در این صورت است که جان آدمی به سامان میرسد و مشتاق نیکی ها شده و از بدی ها گسسته میشود و زندگی او شیرین و گوارا میشود و انسان ها در راه هدف والای خود قرار میگیرند و به سعادت ابدی میرسند.
مدت دوره آموزشی:
این دوره تربیتی کوتاه مدت است و یک ماه بیشتر نیست، اما آثار بزرگی دارد و نتایج آن غیر قابل شمارش است و با گذر زمان از بین نمیرود و بیشتر نتایج آن پس از زندگی دنیا ظاهر میشود.
حال که هدف این است و این مدرسه چنین نتایجی دارد، پس روزه ماه رمضان با این هدف و آثار بزرگ باید پاسخگوی نیازهای زندگی و انسان در دنیا و آخرت باشد. باید زندگی انسان را سامان دهد و به سلامت جامعه کمک کند و بتواند جامعه ای همراه با عدالت و نیکی و همکاری در نیکی ها و دوری از بدی ها بسازد، جامعه ای سرشار از برادری و دوستی و صفا و راستی و اخلاص و کردار نیک. چنین جامعه ای حاصل نمیشود مگر اینکه از پس زندگی انسان ها قلب هایی باشد که در مدرسه روزه و نماز و عبادت تربیت شده باشد و این قلب ها با هدایت و پاکی کامل ونورانیت از این مدرسه فارغ التحصیل شده باشند و همواره با خداوند در ارتباط باشند و توشه آنها از این مدرسه تقوا و عشق به جلال و جمال و کمال الهی باشد.
نیاز:
همان گونه که انسان در زندگی خود نیازهایی دارد که زندگی او با برآورده شدن آنها سامان میگیرد و باعث امنیت و صلاح و رشد جامعه میشوند، همین طور انسان نیاز به نجات و رهایی از سختی های روز قیامت و موفقیت و سربلندی در آن روز و سعادت ابدی دارد. نیاز دارد که زندگی او به گونه ای باشد که برای روز قیامت آماده شود و بتواند به سعادتی برسد که جز با جان و دل پاک و زلال حاصل نمیشود و این نیاز انسان را فقط مدرسه نماز و روزه و عبادت برآورده میسازد.
وسیله:
اما ابزار و وسیله این مدرسه در تربیت انسان و محقق ساختن اهداف آن، مقداری گرسنگی و تشنگی و پرهیز از اموری است که خللی به زندگی انسان وارد نمیکند و جلوی حرکت او را نمیگیرد و موجب ضرر او نمیشود و انسان با اراده خود و بینش و آگاهی کامل از هدف و تکلیف خود، از این امور پرهیز میکند و میداند که معبود او شایسته این اطاعت و است و از آن بی نیاز میباشد و دانا و بسیار مهربان و لطیف و پاداش دهنده است.
رویکرد:
هنگامی که هدف این مدرسه انسان سازی و اصلاح و تغییر انسان و بالا بردن میزان ظرفیت معنوی انسان است، پس باید رویکرد این مدرسه در تزکیه و بیدارسازی و بالا بردن انسان ها به میزان ذات انسان ها باشد.
روزه عبارت است از پرهیز از پاسخگویی به برخی نیازهای بدن مانند خوردن و آشامیدن که ضرری برای سلامتی انسان نداشته باشد و همچنین پرهیز از برخی لذت ها مانند آمیزش و برخی امور دیگر با بهترین نیت و والاترین هدف که همان اطاعت از فرمان خدای سبحان و نزدیی به او میباشد که این هدف با فروتنی نفس آدمی در برابر اراده خدای سبحان حاصل میشود. چنین روزه ای جان و عقل و دل آدمی را بر آن میدارد که بر اندیشه و توجه خود به خدای سبحان بیفزاید و به یاد او مشغول شده و به سوی او و در راه رسیدن به او گام بردارد و اجازه ندهد هیچ چیزی او را از خداوند و حرکت به سوی او بازدارد و همیشه از خدا بترسد و به او امیدوار باشد و او را دوست بدارد که چنین حالاتی موجب رشد و پیشرفت و کمال انسان میباشد.
آمادگی:
برای استقبال از این ماه مبارک و آمادگی دل ها برای توشه گیری از آن و حداکثر استفاده از برکات آن و بهره گیری از سفره های معنوی آن و ادای بخشی از حق این ماه باید لحظه ای با خود درنگ کنیم. درنگ و تاملی که همراه با مراقبه و محاسبه و معاتبه باشد، خود را ارزیابی کنیم و جان خود را از عیوب برهانیم و از او بخواهیم از اشتباهات خود بازگردد و از گناهان جدا شود و به پا خیزد. تاملی که همراه با اصلاح و پیشرفت به جلو و هدایت باشد، همراه با فروتنی در برابر اراده خداوند بزرگ.
تاملی که همراه با اندرز به خود و یادآوری باشد و متذکر شدن به اهمیت این ایام و ارزش والای آن نزد خدای سبحان و سود جاودان آن و زیان فراوانی که در صورت کم توجهی و کوتاهی در شناخت آن حاصل میشود. مبادا دیگران با سود فراوان و شایستگی بهشت از این ماه خارج شوند اما من با سود اندک و بهره ناچیز و بار سنگین گناه و با دست خالی از این ماه خارج شوم.قبل از استقبال از این موسم عبادت که خداوند آن را برای پاکسازی جانها و خروج بندگان از ذلت ناتوانی به عزت توانایی و از سستی اراده به قوت اراده و از تسلیم در برابر شهوت ها به غلبه بر آنها و از بندگی امیال و خواسته ها و به اراده آزادانه مقدر فرموده و موسمی که هنگام برگرفتن توشه تقوا و آراستی به تقوا در دنیا و دوری از آتش به وسیله آن در آخرت و ورود به بهشت میباشد، باید قبل از استقبال از این موسم با خود درنگی داشته باشیم...
* به خود بازگردیم
باید به خود بازگردیم و به ضعف و ناتوانی خود پی ببریم و ببینیم که در سینه های ما کینه و حسادت و دشمنی هایی وجود دارد که مورد رضایت خدای سبحان نیست. بدانیم که حقوقی از خداوند و مردم بر گردن ما وجود دارد و نیت های ما خالص نیست و تمایل به گناه داریم و به اخلاق بد مبتلا هستیم و در جایی که باید گذشت داشته باشیم گذشت نداریم و در حق مساجدی که در همسایگی ما هستند کوتاهی میکنیم. میبینیم گاهی با مؤمنان بدرفتار و تندخو هستیم و گاه با مؤمنان با عصبانیت و پرخاشگری رفتار میکنیم و از چهارچوب دین خارج میشویم.
موانع بهره گیری از این مدرسه
میبینیم که گاه وقت و زمانی را که خداوند در اختیار ما قرار داده به هدر میدهیم. میبینیم که گاه اختلافاتی داریم که بر اثر نادانی به شریعت الاهی و سهل انگاری در یادگیری احکام حاصل میشود و گاه تعارفاتی داریم که به دین ما ضرر میرساند و گاه در امر به معروف و نهی از منکر کوتاهی میکنیم و به واسطه عدم کنترل زبان مرتکب گناهان و زیادی میشویم و صفات زشت درونی و رفتارهای ناپسند زیادی داریم که اگر خودمان را مورد بررسی قرار دهیم اینها برای ما آشکار میشود.
تمام اینها باعث میشود ما نتوانیم از مدرسه روزه و عبادت بهره ببریم و از هدایت ها و انوار این مدرسه محروم بمانیم نتوانیم از اشارات معنوی آن تاثیر بپذیریم و به اسرار آن پی ببریم.
ما نیاز داریم خود را آماده کنیم تا بر سفره این ماه تربیت شویم و با توبه راستین از گناهان به پاگی برسیم و جان و دل خود را همچون روز نخست جلا دهیم تا فیوضات و انوار الاهی این ماه و هدایت های آسمانی را دریافت کند.
کسی که میخواهد با سود فراوان از این ماه خارج شود باید از گناهان خود جدا شود و خود را به زینت اطاعت و قرب الاهی آراسته سازد. والحمد لله رب العالمین
ترجمه: سیداحمد احمدزاده
